Θεέ μ’, εχάρτσες με παιδίν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Ορφανίδης, Μάκης Αθανασιάδης

Θεέ μ’, εχάρτσες με παιδίν,
πασ̌τάν τον κόσμον όλον!
Ατώρα θέλτς να παίρτς ατο
και ’κι νουνί͜εις τον πόνον

Χάρε, θα καταρούμαι σε
τ’ ομμάτι͜α σ’ να κορούνταν
Τα χ̌έρι͜α σ’ να ξεραίν’ντανε,
άλλο να μη λαρούνταν

Θεέ μ’, έπαρ’ έναν κοντύλ’
και άλλαξον τον νόμον
Νέοι να μη αποθάν’νε,
οι γεροντάδες μόνον

Χάρε, τη στράτα σ’ άλλαξον
και χάσον το καγάνι σ’
Το λαλαχ̌άρ’ ι-μ’ άφ’ς ατο,
έρχουμαι εγώ σο γιάνι σ’

Θεέ μ’, ο νόμος ι-Σ’ ντο λέει;
Παιδίν να θάφτ’ το κύρ’ν ατ’
Όχι ο κύρτς να θάφτ’ παιδίν,
Θέ μ’, ποίσον το χατίρ’ν ατ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άλλαξον	(προστ.) άλλαξε
αποθάν’νε	πεθαίνουν
ατώρα	τώρα
άφ’ς	(προστ.) άφησε
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
έπαρ’	(προστ.) πάρε
έρχουμαι	έρχομαι
εχάρτσες	χάρισες
θάφτ’	θάβω/ει
Θέ	(κλητ.) Θεέ
θέλτς	θέλεις
καγάνι	δρεπάνι
καταρούμαι	καταριέμαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορούνταν	τυφλώνονται
κύρ’ν	κύρη, πατέρα
κύρτς	κύρης, πατέρας
λαλαχ̌άρ’	χαϊδεμένο, παραχαϊδεμένο
λαρούνταν	γιατρεύονται, θεραπεύονται
νουνί͜εις	σκέφτεσαι
ξεραίν’ντανε	ξεραίνονται
ομμάτι͜α	μάτια
παίρτς	παίρνεις
πασ̌τάν	ολωσδιόλου, εντελώς	baştan
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
χάσον	(προστ.) άφησε, διώξε
χατίρ’ν	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir