Ατσά για τίναν τραγωδώ;

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Ορφανίδης

Θεέ μ’, σύρον έναν βρεχ̌ήν,
κανείς μ’ ελέπ’ τα δάκρυ͜α μ’
Φαρμάκ’ θα ρούζ’ ση θάλασσαν
και τρώει τα θαλασσάκρι͜α

Τα δάκρυ͜α ντ’ έκχ̌’σα για τ’ εσέν
τη θάλασσα εδέβαν
Τα ραχ̌ι͜ά εφουρκίγανε,
τα δέντρα επιδέβαν

Απέσ’ ση μαυροθάλασσαν
θα σύρω την καρδία μ’
Ατσ̌ά θα ανασπάλω σε
και με την τραγωδία μ’;

Τάμα θα ’φτάω σον Θεόν,
τάμα σην Παναΐαν
από σουμά να ελέπω σε
και ’ίνεται η καρδία μ’

Για την πατρίδαν τραγωδώ,
για την πατρίδαν / πατρίδα μ’ λέω
Μετ’ έναν αναστέναγμαν
«έι, βαχ!» λέγω και κλαίω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλω	ξεχάσω
απέσ’	μέσα
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
βρεχ̌ήν	βροχή
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έκχ̌’σα	εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
ελέπω	βλέπω
επιδέβαν	έφυγαν, άφησαν πίσω, προσπέρασαν, ξεπέρασαν
εφουρκίγανε	πνίγηκαν
θαλασσάκρι͜α	οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια
’ίνεται	γίνεται
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
σουμά	κοντά
σύρον	(προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τραγωδία	τραγούδι
τραγωδώ	τραγουδάω
’φτάω	(ευτάω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω

Προβολή Τραγουδιού

Ατσ̌ά για τίναν τραγωδώ;