Σκοτία έν’ κι αγρισία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, Λάζος Ιωαννίδης

Σκοτία έν’, σκοτία έν’,
σκοτία κι αγρισία
’Κι ταγιανίζω, πουλόπο μ’,
άλλο τη μαναχ̌ίαν!

Ετσατσοφώτ’σεν, πουλόπο μ’,
’κ’ επορώ να κοιμούμαι
Τσαμώνω, στήεσαι εμπροστά μ’
τινά̤γουμαι και σ’κούμαι

Ζελεύ’νε όντες κρεμάντς, γιαβρί μ’ /αρνί μ’,
τα άσπρα ση λινέαν
Εγάπ’ τ’ εσόν εφόρτωσεν
σο καρδόπο μ’ μανέαν

Άστρον είσαι, πουλί μ’, φωτά͜εις
θα μερών’ και θα χάσαι
Έλα, τρυγόνι μ’, σην οτάν
σο γιάνι μ’ να κοιμάσαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγρισία	η αίσθηση ακαθόριστου φόβου/δέους
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
εγάπ’	αγάπη
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έν’	είναι
επορώ	μπορώ
εσόν	δικός/ή/ό σου
ετσατσοφώτ’σεν	αχνοφώτισε (για το πρώτο φως της αυγής)
ζελεύ’νε	ζηλεύουν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμαι	κοιμάμαι
κρεμάντς	κρεμάς
λινέαν	σχοινί ή ξύλο μακρύ πάνω στο οποίο απλώνουν τα ρούχα	linea=γραμμή
μαναχ̌ίαν	μοναξιά
μανέαν	καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
όντες	όταν
οτάν	δωμάτιο	oda
πουλόπο	πουλάκι
σκοτία	σκοτάδι
σ’κούμαι	σηκώνομαι
στήεσαι	στήνεσαι
ταγιανίζω	αντέχω, βαστάω, υπομένω	dayanmak
τινά̤γουμαι	τινάζομαι
τρυγόνι	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τσαμώνω	κλείνω, σφαλίζω
φωτά͜εις	φωτίζεις, λάμπεις
χάσαι	χάνεσαι