Τ’ αρνόπο μ’ σημαδεύκεται

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Σανίδης, Κυριάκος Τριανταφυλλίδης

expand_content

Τ’ αρνόπο μ’ σημαδεύκεται
[Ν’ αηλί εμέν!]
κι εγώ θα χολοσκάνω
[Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]
κι ας σα ποδάρι͜α μ’ απ’ αφκά
[Ν’ αηλί εμέν!]
θαρρώ τη γην θα χάνω
[Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]

Με το τσουπίν την καρδι͜ά μου
[Ν’ αηλί εμέν!]
ετίσ̌εψεν κι εφέκεν
[Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]
Τσατσία εποίκεν τα όνερα¹ μ’
[Ν’ αηλί εμέν!]
και σο χωνόν εφέκεν
[Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]

Το τέρτ’ να σύρω ’κ’ επορώ
[Ν’ αηλί εμέν!]
θα χάνω και την υεία μ’
[Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]
Θέλω να καταρούμαι ατο
[Το γιαβρόπο μ’!]
’κι αφήν’ με η καρδία μ’
[Το τσ̌ικαρόπο μ’!]

Το πίκρεμα μ’ ’κι θα τερώ
[Μανίτσα μου!]
και την ευχ̌ή μ’ θα δίγω
[Βάι! Μανίτσα μου!]
Ατέ σ’ εγκαλιόπον χουλιόν
[Ν’ αηλί εμέν!]
κι ας κείμαι εγώ σο κρύον
[Όι! Ν’ αηλί εμέν!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατέ	αυτή
αφήν’	αφήνει
αφκά	κάτω
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
δίγω	δίνω
εγκαλιόπον	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εποίκεν	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
επορώ	μπορώ
ετίσ̌εψεν	τρύπησε, κάρφωσε	deşmek
εφέκεν	άφησε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καταρούμαι	καταριέμαι
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όνερα	(ορθ. ονέρ’τα) όνειρα
ποδάρι͜α	πόδια
σημαδεύκεται	αρραβωνιάζεται, λογοδίνεται
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τέρτ’	καημός, βάσανο, (ονομ.) στενοχώρια	dert
τερώ	κοιτώ
τσατσία	ξεροκλάδια θάμνων, φρύγανα
τσ̌ικαρόπο	(υποκορ.) σπλάχνο	ciğer/ciger
τσουπίν	βελόνα ραψίματος
υεία	υγεία
χουλιόν	ζεστό
χωνόν	εστία, χωνευτήρι	χῶνος < χόανος

Σημειώσεις

¹ Ορθ. χρήση του «ονέρ’τα» στην ποντιακή