Σον Άδ’ επήγα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης

Σον Άδ’ επήγα ετοίμασα
τον τόπον ντο θα κείμαι
Έλα -ν- αρνόπο μ’ μετ’ εμέν
Άι! Μαναχόν αγρείμαι

Σον Άδην γράμματα ’κι πάν’
και πόστας ’κι δουλεύ’νε
Ας σο μικρόν τ’ εμόν τ’ αρνίν
έναν χαπέρ’ να φέρ’νε

Ουρανόν να χαλάουτον,
η γης να μετακείται,
Να ελέπω το μικρόν τ’ αρνί μ’
Ντίλεον τόπον κείται

Και με το κεμεντζ̌όπο μο(υ)
σον Άδην εκατήβα
Πουθέν λαλίαν ’κ’ έτονε
Σκοτίαν, τιδέν ’κ’ είδα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγρείμαι	αγριεύομαι, καταβάλλομαι από ανεξήγητο φόβο
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
δουλεύ’νε	δουλεύουν
εκατήβα	κατέβηκα
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έτονε	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
κεμεντζ̌όπο	(υποκορ.) λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλίαν	λαλιά, φωνή
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μετακείται	μετακινείται
ντίλεον	τί λογής;
πόστας	τα ταχυδρομεία	posta
πουθέν	πουθενά
σκοτίαν	σκοτάδι
τιδέν	τίποτα
φέρ’νε	φέρνουν
χαπέρ’	είδηση, νέο	haber/ḫaber