Κρωμέτ’κον ομάλ’

Προβολή Τραγουδιού

Κρώμ’, τα ραχ̌ία σ’ υψηλά
[ωχ!] και τα νερόπα σ’ κρύα
[Εχ!] Τα παλληκάρι͜α σ’ τ’ έμορφα
[ξαν] τραγωδούν μερακλία

Νασάν εσάς, [ξάν] ψηλά ραχ̌ι͜ά,
[και] πάντα χλωροφοράτε!
[Ωχ!/Εχ!] Δι͜αβαίν’νε [ξαν] χρόνι͜α και καιρούς
καμίαν [ξαν] ’κι γεράτε

Ήλιος ας σην ανατολή,
[και] τσ̌ιτσ̌έκ’ ας σα παρχάρι͜α
[Ωχ!] Αρ’ απ’ εμέναν ντό γουεύ’ς
τ’ ευρεμάτ’ [ξαν] την αγκάλι͜α;

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γεράτε	γερνάτε
γουεύ’ς	λυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις	kıymak
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
έμορφα	όμορφα
ευρεμάτ’	αυτό που βρίσκεται τυχαία, μτφ. το δυσεύρετο
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μερακλία	με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο	meraklı/merāḳ
νασάν	χαρά σε
νερόπα	νεράκια
ξαν	πάλι, ξανά
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
τραγωδούν	τραγουδάνε
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
χλωροφοράτε	είστε καταπράσινα