Προβολή Τραγουδιού
Ανάσμα απάν’ ι-μ’ πώς έρθεν |

Στιχουργοί: Γιάννης Μπουλουκάς
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Μπουλουκάς
Ελάστα, τσ̌αρκανίγουμαι ση μαχαλάς τα στράτας Ονέρ’τα εποίκα για τ’ εσέν να ελέπω τ’ ομμάτι͜α σ’ Εγώ ας έμ’νε άγγελος, ας είχα και φτερόπα Πασ̌κείμ’ ατά θ’ εμοίαζαν σ’ εσά τα γανατόπα; Ανάσμα απάν’ ι-μ’ πώς έρθεν! κι εθάρρεσα τ’ αρνόπο μ’ ανάσμα απάν’ ι-μ’ έσυρε κι εχάρεν το καρδόπο μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ανάσμα | ανάσα, αναπνοή | ||
απάν’ | πάνω | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
ατά | αυτά | ||
γανατόπα | φτεράκια | kanat + -όπα (υποκορ.) | |
εθάρρεσα | θεώρησα, πίστεψα | ||
ελάστα | περιφέρθηκα, τριγύρισα, περιπλανήθηκα | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
ελέπω | βλέπω | ||
έμ’νε | ήμουν | ||
εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
έρθεν | ήρθε | ||
εσά | δικά σου/σας | ||
έσυρε | έσυρε, τράβηξε, έριξε | ||
εχάρεν | χάρηκε | ||
καρδόπο | καρδούλα | ||
μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ονέρ’τα | όνειρα | ||
πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
τσ̌αρκανίγουμαι | σέρνομαι κατά γης | ||
φτερόπα | φτεράκια |