Να τραγωδώ ’κ’ επορώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμλίδης, Θόδωρος Κοτίδης

Να τραγωδώ ’κ’ επορώ
εκόπεν η λαλία μ’
Κρούγ’νε σο νου μ’ τ’ ομμάτι͜α σ’
και σ̌κίζ’νε την καρδία μ’⇋
[Όι! να βάι εμέν!]

Όντες εκαλάτσ̌ευες
’θάρρ’να με την λαλία σ’
οι αγγέλ’ εσκάλωναν
έλεγαν τραγωδίας⇋
[Όι! να βάι εμέν!]

Όντες ψ̌η μ’ εγέλανες
ουρανόν ανοίουτον
Σον παράδεισον απέσ’
το ψ̌όπο μ’ ευρίουτον⇋
[Όι! να βάι εμέν!]

Ατώρα εφέκες με
το καρδόπο μ’ έρημον
Αραεύω γιατρικόν
τη γερὰ μ’ ντο θα λαρών’⇋
[Όι! να βάι εμέν!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγέλ’	(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
ανοίουτον	άνοιγε, ανοιγόταν
απέσ’	μέσα
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
ατώρα	τώρα
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
εγέλανες	γελούσες
εκόπεν	κόπηκε
επορώ	μπορώ
εσκάλωναν	ξεκινούσαν, αρχινούσαν, εκκινούσαν ένα έργο/δουλειά
ευρίουτον	βρισκόταν
εφέκες	άφησες
’θάρρ’να	(εθάρρ’να) θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κρούγ’νε	χτυπούνε	κρούω
λαλία	λαλιά, φωνή
λαρών’	γιατρεύει, θεραπεύει
ομμάτι͜α	μάτια
όντες	όταν
σ̌κίζ’νε	σκίζουν
τραγωδίας	τραγούδια
τραγωδώ	τραγουδάω
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα