Προβολή Τραγουδιού
Τα δάκρυ͜α μ’ νεροστάλαγμαν |
Ας σ’ ουρανού το κρενίνΣτιχουργοί: Αγγελική Παμπουκίδου
Συνθέτες: Θόδωρος Κοτίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμλίδης, Θόδωρος Κοτίδης
Αδά αστράφτ’, ψ̌η μ’, και βροντά, ακεί σύρ’ γιουλντουρούμι͜α [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Τα δάκρυ͜α μ’ νεροστάλαγμαν σέρεψον σα κουκούμι͜α [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Αδά επάτεσεν βρεχ̌ήν, ακεί ευτάει τα χ̌ι͜όνι͜α [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Έλα σουμά μ’ αλήγορα μη τρώγ’νε με τα πόνι͜α [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Σην καμονήν είσαι σερίν, σον ήλον η εβόρα [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Έλα να ποδεδίζω σε, περιγελά με η χώρα [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Άμον ντο έρ’ται και βραδύν’ το άστρο μ’ ση σκοτία [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Έλα σην ψ̌η μ’ για να μερών’ ν’ ανθίζ’νε τα γιαζία [Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακεί | εκεί | ||
| αλήγορα | γρήγορα | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθίζ’νε | ανθίζουν | ||
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| βρεχ̌ήν | βροχή | ||
| γιαζία | πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος | yazı | |
| γιουλντουρούμι͜α | κεραυνοί | yıldırım | |
| εβόρα | σκιά, δροσερό μέρος | ||
| επάτεσεν | πάτησε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| καμονήν | καημός, (αιτ.) καημό | ||
| κουκούμι͜α | χάλκινες στάμνες για θέρμανση νερού, βραστήρες | cucuma/κουκκούμιον | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| σέρεψον | (προστ.) μάζεψε, συγκέντρωσε | σωρεύω | |
| σερίν | δροσιά, δροσερό μέρος υπό σκιά | serin | |
| σκοτία | σκοτάδι | ||
| σουμά | κοντά | ||
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| ψ̌η | ψυχή |
