Το καλαθόπο σου

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Έπαρ’ το καλαθόπο σου
ας πάμε σα διφόρι͜α
Όλ’ ας πάγ’νε με τοι συντρόφ’ς,
εμείς οι δύ’ πα χώρι͜α

Έσυρεν και -ν- εσέγκε με
με το ζόρ’ σο καλύβ’ν ατ’ς
’Κ’ επόρεσα να χαλάνω
τ’ άπιστον το χατίρ’ν ατ’ς

Σα μὲσα σ’ να τυλίουμαι,
σην τσάμι͜α σ’ να γριβώνω
Έναν ψ̌ην χρωστώ τον Θεόν,
παίρει͜ ατο και γλυτώνω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατ’ς	αυτής, της
γριβώνω	προσκολλώμαι, , γαντζώνομαι	αγριφώνω<agrafer<grappa
διφόρι͜α	καρποί θάμνων που καρποφορούν δύο φορές μέσα σ’ ένα έτος	δύο + φέρω
δύ’	δύο
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επόρεσα	μπόρεσα
εσέγκε	έβαλε
έσυρεν	έσυρε, τράβηξε, έριξε
ζόρ’	ζόρι	zor/zūr
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλαθόπο	καλαθάκι
μὲσα	(τα) η μέση
όλ’	όλοι/α
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πάγ’νε	πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε
συντρόφ’ς	συντρόφους
τοι	τους/τις
τσάμι͜α	πλεξούδα
τυλίουμαι	τυλίγομαι
χαλάνω	χαλάω, καταστρέφω
χατίρ’ν	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
χώρι͜α	χωριστά
ψ̌ην	ψυχή