Άπιστον

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Θανάσης Στυλίδης, Παραδοσιακό

[Και -ν-] Ανάθεμα σε -ν-, άπιστον,
πάντα παίζ’νε τ’ ομμάτι͜α σ’
[Εχ!] Εσέγκες με τον άχαρον
[Μικρόν αρνί μ’, ασ’χώρετον]
ση χαμονής τα στράτας

[Και] Πουλόπο μ’, τ’ ομματόπα σου,
πού τερούν και γελούνε;
[Εχ!] Αλλού, πέ’ ατα, μη τερούν
[Μικρόν αρνί μ’, ασ’χώρετον]
και άλλον μ’ αγαπούνε

[Και -ν-] Εμέν κανείς ’κ’ επίκεψεν
κι η σεβντά σ’ θα νικά με
[Εχ!] Ο Χάρον πώς θα παίρ’ την ψ̌η μ’;
[Μικρόν αρνί μ’, ασ’χώρετον]
Η γη γαπούλ’ ’κ’ ευτάει με¹

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
ατα	αυτά
γαπούλ’	υποδοχή, αποδοχή	kabul/ḳabūl
επίκεψεν	υπέταξε
εσέγκες	έβαλες, εισήγαγες
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
ομμάτι͜α	μάτια
ομματόπα	ματάκια
παίρ’	παίρνω/ει
πέ’	(προστ.) πες
πουλόπο	πουλάκι
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερούν	κοιτούν
χαμονής	χαμού
ψ̌η	ψυχή

Σημειώσεις

Διασκευή παραδοσιακής μελωδίας
¹ «γαπούλ’ (ή καπούλ’) ’κ’ ευτάει με»: δεν με δέχεται, δεν με υποδέχεται