Ακεί πέραν έστεκεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Καλπατσινίδης, Στάθης Νικολαΐδης

[Όι! όι! όι! όι! όι! ξαν όι!]
Ακεί πέραν έστεκεν
την κάλτσαν ατ’ς έπλεκεν
Είπ’ ατέναν «έλα αδά,
η λαλία μ’ χαμελά»

[Όι! όι! όι! όι! όι! ξαν όι!]
Έλα, να λελεύω σε,
πουλί μ’, ποδεδίζω σε!
Ας σο μέλ’ ’ς ση ζάχαρην
εγώ ’κι χωρίζω σε

[Όι! όι! όι! όι! όι! ξαν όι!]
Έχω δύο πρόατα
πλύνω και χτενίζ’ ατα
Τ’ έμορφα τα κορτσόπα
δάκω, τσουρμουλίζ’ ατα

[Όι! όι! όι! όι! όι! ξαν όι!]
Έχω δύο πρόατα
ατά ’κι πουλώ ατα
Όντες έρ’ται η Λαμπρή
με τοι φίλτς ι-μ’ τρώγ’ ατα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ακεί	εκεί
ατά	αυτά
ατα	αυτά
ατέναν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
δάκω	δαγκώνω
έμορφα	όμορφα
έρ’ται	έρχεται
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπα	κοριτσάκια
λαλία	λαλιά, φωνή
λελεύω	χαίρομαι
μέλ’	μέλι
ξαν	πάλι, ξανά
όντες	όταν
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σε	να σε χαρώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πρόατα	πρόβατα
’ς	(ας) από
τοι	τους/τις
τρώγ’	τρώω
τσουρμουλίζ’	τσιμπώ/άει	uçurmak
φίλτς	φίλους
χαμελά	χαμηλά
χωρίζω	ξεχωρίζω, ξεδιαλέγω