Προβολή Τραγουδιού
Το χρυσόν το δαχτυλίδ’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Πουλαντσακλής, Στάθης Νικολαΐδης
Αν ψοφούν τα πρόατα μ’ χορτάρ’ άλλο μη φυτρών’ Κι άμα χάνω σε, αρνί μ’, η νύχτα μ’ να μη μερών’ Έλα, ας φορίζω σε το χρυσόν το δαχτυλίδ’ Δος μα, ψ̌η μ’, το φίλεμα σ’ το ζεστόν άμον τσιλίδ’ Σο λόγο σ’ κρεμάεται όλεν η ζωή τ’ εμόν Ράμμαν έν’ και κόπεται κι εγώ ρούζω σον κρεμόν Έλα, ας φορίζω σε το χρυσόν το δαχτυλίδ’ Δος μα, ψ̌η μ’, το φίλεμα σ’ το ζεστόν άμον τσιλίδ’ Εγώ ’κ’ εψαλάφεσα τη ζωής το μερτικόν Σε εγάπ’ ας δί’ ατο για τ’ εμάς, ψ̌η μ’, ο Θεόν Έλα, ας φορίζω σε το χρυσόν το δαχτυλίδ’ Δος μα, ψ̌η μ’, το φίλεμα σ’ το ζεστόν άμον τσιλίδ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
δί’ | δίνει | ||
δος | δώσε | ||
δος μα | δώσε μου | ||
εγάπ’ | αγάπη | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
εψαλάφεσα | ζήτησα, αιτήθηκα | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κόπεται | κόβεται | ||
κρεμάεται | κρέμεται | ||
κρεμόν | γκρεμό | ||
μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
πρόατα | πρόβατα | ||
ράμμαν | χοντρή κλωστή, αρμαθιά καπνών περασμένα σε χοντρή κλωστή | ||
ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
τσιλίδ’ | πυρωμένο κάρβουνο εστίας | ||
φίλεμα | φιλί | ||
φορίζω | φοράω κτ σε κπ, ντύνω | ||
χορτάρ’ | χορτάρι | ||
ψ̌η | ψυχή |