
Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Τη χωρισίας το μαχ̌αίρ’ άμον τ’ οφίδ’ έν’ κρύον Και την εγάπ’ παίρ’ σ̌κίζει͜ ατο, χωρίζ’ ατο σα δύο Είνας αδά κι άλλος εκεί, πουλόπα πονεμένα Κάποτε ταίρι͜α έσανε κι ατώρα χωρισμένα Ν’ αηλί εκείνον την εγάπ’ π’ εσ̌κίεν κι εματώθεν Άλλο ’κι θα κολλίεται, γυαλίν έν’ π’ ετσακώθεν Είνας αδά κι άλλος εκεί, πουλόπα πονεμένα Κάποτε ταίρι͜α έσανε κι ατώρα χωρισμένα Ν’ αηλί ατόν τον άνθρωπον το ταίρ’ν ατ’ που εχώρτσεν Όλα τα στράτας τη κοσμί’ με δα̤κρόπα επότ’σεν Είνας αδά κι άλλος εκεί, πουλόπα πονεμένα Κάποτε ταίρι͜α έσανε κι ατώρα χωρισμένα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| εματώθεν | ματώθηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επότ’σεν | πότισε | ||
| έσανε | ήταν | ||
| εσ̌κίεν | σκίστηκε | ||
| ετσακώθεν | έσπασε | ||
| εχώρτσεν | χώρισε, ξεχώρισε, διάλεξε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολλίεται | κολλάει, παίρνει φωτιά μτφ. καταστρέφεται | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| οφίδ’ | φίδι | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| ταίρ’ν | ταίρι | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| χωρισίας | χωρισμού |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| εματώθεν | ματώθηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επότ’σεν | πότισε | ||
| έσανε | ήταν | ||
| εσ̌κίεν | σκίστηκε | ||
| ετσακώθεν | έσπασε | ||
| εχώρτσεν | χώρισε, ξεχώρισε, διάλεξε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολλίεται | κολλάει, παίρνει φωτιά μτφ. καταστρέφεται | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| οφίδ’ | φίδι | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| ταίρ’ν | ταίρι | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| χωρισίας | χωρισμού |

