Προβολή Τραγουδιού
Κερασούντα μ’ με τ’ ορμία σ’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Λάμπης Παυλίδης
Κερασούντα, Κερασούντα με τα ψηλά τ’ ορμία σ’ Ετέρ’να σε κι εθάμαζα τ’ εσά τα εμορφίας Ολόερα και σα ραχ̌ι͜ά σ’ κι αφκά ση θαλασσέαν Ατσ̌ά, ποίος ’κ’ εζέλεψεν τ’ εσόν την πολιτείαν; Κεπέκ-Κλισά Κερασούντας αρ’ έν’ τ’ εμόν ο τόπον Χ̌ειμωγκονί’ εχπάσταμε, ν’ αηλί τ’ εμόν το ψ̌όπον Από βαθέα αναστορώ το ψ̌όπο μ’ ’πέρεν βρούλα Σ’ έναν άκραν τη βαπορί’ γορδύλ’ εγέντο(ν) η γούλα μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
άκραν | άκρη | ||
αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
αφκά | κάτω | ||
βαθέα | βαθιά | ||
βαπορί’ | βαποριού, καραβιού | vapore | |
βρούλα | φλόγα | brûler | |
γορδύλ’ | κόμπος | ||
γούλα | λαιμός | gula | |
εζέλεψεν | ζήλεψε | ||
εθάμαζα | θαύμαζα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εμορφίας | (πληθ. τα) ομορφιές, (γεν. τη) ομορφιάς | ||
έν’ | είναι | ||
εσά | δικά σου/σας | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
ετέρ’να | κοιτούσα | ||
εχπάσταμε | αναχωρήσαμε, κινήσαμε για | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κεπέκ | σκύλος | köpek | |
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ολόερα | ολόγυρα | ||
ορμία | ρυάκια, ρεματιές | ||
’πέρεν | (επέρεν) πήρε | ||
ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
χ̌ειμωγκονί’ | (γεν.) χειμώνα | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
ψ̌όπον | ψυχούλα |