Θα σ’κούμαι τα μεσάνυχτα

Προβολή Τραγουδιού

Θα σ’κούμαι τα μεσάνυχτα
το φέγγον να πιάνω
Πουλί μ’, μη τυραννίεσαι
τον ύπνο σ’ ντο χαλάνω

Ατό κοιμάται ήσυχον
αφκακέσ’ σο γεργάνιν
και ’κι νουνίζ’ για τον καρίπ’
τον ύπνον ατ’ ντου χάνει

Τ’ ομμάτι͜α μ’ αραεύ’νε σε,
η ψ̌η μ’ αροθυμά σε
Να έπλανε με ο Θεόν
σον τόπον ντο κοιμάσαι

Να έμ’ πουλί μ’ κι επέτανα
κι ερχούμ’ σο παραθύρι σ’
Εδίν’νες με και -ν- έπινα
νερόν ας σο ποτήρι σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
αροθυμά	νοσταλγεί
αφκακέσ’	κάτω πέρα
γεργάνιν	πάπλωμα	yorgan
εδίν’νες	έδινες
έμ’	ήμουν
επέτανα	πετούσα
έπλανε	έπλαθε, δημιουργούσε, εμφάνιζε
καρίπ’	μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο	garip/ġarīb
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
νουνίζ’	σκέφτεται
ντου	που, αυτό/ά που
ομμάτι͜α	μάτια
σ’κούμαι	σηκώνομαι
τυραννίεσαι	τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι
φέγγον	φεγγάρι
χαλάνω	χαλάω, καταστρέφω
ψ̌η	ψυχή