Προβολή Τραγουδιού
Εντάμα ους να γερούμε |
Πόντος, η πατρίδα μουΣτιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ορφανίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης
Χ̌αίρουμαι ντο αγαπάς με, εβγαίνω σον ουρανόν Ο κόσμος σ’ έναν μερέαν και σ’ άλλον τ’ αρνίν τ’ εμόν Εντάμα ους να γερούμε κι ους να παίρ’ μας ο Θεόν Εγώ τ’ ατεινές θα είμαι και ατέ θα έν’ τ’ εμόν Χ̌αίρουμαι ντο αγαπάς με και λέω «νασάν εμέν» Την εγάπη σ’ ασ’ τ’ εγνώρτσα πόνος ξάι ’κ’ επέμ’νε με Εντάμα ους να γερούμε κι ους να παίρ’ μας ο Θεόν Εγώ τ’ ατεινές θα είμαι και ατέ θα έν’ τ’ εμόν Το λόγον εσέν ντ’ εδέκα, πουλί μ’, θα κρατώ ατο Τον όρκον σ’ εσέν ντ’ εποίκα ψ̌η μ’, ’κι θα πατώ ατο Εντάμα ους να γερούμε κι ους να παίρ’ μας ο Θεόν Εγώ τ’ ατεινές θα είμαι και ατέ θα έν’ τ’ εμόν Μη φοάσαι, μη φοάσαι, τσ̌άπαν τυρα̤ννί͜εις τη ψ̌η σ’ Ποτάμ’ είμαι για τ’ εσέναν ντο ’κι κλώσ̌κεται -ν- οπίσ’ Εντάμα ους να γερούμε κι ους να παίρ’ μας ο Θεόν Εγώ τ’ ατεινές θα είμαι και ατέ θα έν’ τ’ εμόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ασ’ | από | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεινές | αυτηνής | ||
| γερούμε | γερνάμε | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγνώρτσα | γνώρισα | ||
| εδέκα | έδωσα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εντάμα | μαζί | ||
| επέμ’νε | απόμεινε | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| μερέαν | μεριά | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ποτάμ’ | ποτάμι | ||
| τσ̌άπαν | τζάμπα, δωρεάν, μάταια | caba/cabāˀ | |
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| φοάσαι | φοβάσαι | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
