Απέσ’ σ’ άψιμον καίουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κωστάκης Πετρίδης, Σταύρος Πετρίδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Δύο κορτσόπα έμορφα,
η Κερεκή κι η Ανάστα
Την Κερεκήν εφίλεσα,
την άλλεν εγκαλιάστα

Απέσ’ σ’ άψιμον καίγουμαι
η βρούλα πώς σαρεύ’ με!
Αγάπ’ τερεί με από μακρά
και ’κ’ έρ’ται κουρταρεύ’ με

 ♫

[Και] Κολεμαρίκα¹ -ν- έρημον,
Κολεμαρίκα τσ̌όλι
και κρύα τα νερόπα ’θε
το ξύλον εθέ πολύ

Το Γραμματίκ’², το Γραμματίκ’
έχ̌’ έμορφα ραχ̌ία
Ν’ αηλί τ’ εμόν την μανίτσαν
ντο ζει σην πολιτεία -ι

Τα Ούτσ̌ενα³ εκάπνιξαν,
το Κεσ̌ελέρ’⁴ εκάεν
Ένα κορτσόπον έμορφον
έντρισεν κι ενεπάεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άλλεν	άλλη
απέσ’	μέσα
άψιμον	φωτιά
βρούλα	φλόγα	brûler
εγκαλιάστα	αγκάλιασα
εκάεν	κάηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
έμορφον	όμορφο
ενεπάεν	αναπαύτηκε
έντρισεν	παντρεύτηκε, βρήκε άντρα (για γυναίκα)
έρ’ται	έρχεται
εφίλεσα	φίλησα
έχ̌’	έχει
’θε	του/της
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καίγουμαι	καίομαι
Κερεκή	Κυριακή
Κερεκήν	Κυριακή
κορτσόπα	κοριτσάκια
κορτσόπον	κοριτσάκι
κουρταρεύ’	σώνω/ει, διασώζω/ει	kurtarmak
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νερόπα	νεράκια
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σαρεύ’	τυλίγω/ει, περικυκλώνω/ει, εναγκαλίζομαι/εται, μτφ. αρέσει σε	sarmak
τερεί	κοιτάει
τσ̌όλι	έρημο, ερημικό	çöl

Σημειώσεις

¹ Παλιά ονομασία του Ροδοχωρίου Νάουσας. Η πρώτη ονομασία του χωριού ήταν «Μέγα Ρέμα», κατά τη τοπική διάλεκτο «Γκουλέμα Ρέκα»
²  (ή Γραμματίκοβο) Το χωριό Γραμματικό Πέλλας (νυν Άνω και Κάτω Γραμματικό)
³ Παλιά ονομασία του χωριού Κομνηνά Πτολεμαΐδας
⁴ (ή Κιοσελέρ) Παλιά ονομασία του χωριού Αντίγονο ή Αντίγονος Φλώρινας