Άρρωστα μωρά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Άρρωστα μωρά τερούνε
κι έναν βούκαν ψαλαφούνε
Κανείς σ’ ατά ’δέν ’κι φέρ’νε
σα ποδάρα̤ τουν να στέκ’νε

Κρού’ν και παίρ’νε οι τρανοί
και το θύμαν οι μικροί
Όθεν πας νεκροταφεία,
όθεν στέκ’ς καντήλ’ κερία⇋

Θάνατος με τα κανόνα̤
Άλλος αποθάν’ σα χ̌ι͜όνα̤
Οι τρανοί σεΐρ’ τερούνε
και τα όπλα τουν πουλούνε

Κρού’ν και παίρ’νε οι τρανοί
και το θύμαν οι μικροί
Όθεν πας νεκροταφεία,
όθεν στέκ’ς καντήλ’ κερία⇋

Ορφανά και φοβισμένα,
ας σ’ ανθρώπ’ς κυνηγημένα
Απομέν’νε πεινασμένα
με τα γούλας κρεμαμένα

Κρού’ν και παίρ’νε οι τρανοί
και το θύμαν οι μικροί
Όθεν πας νεκροταφεία,
όθεν στέκ’ς καντήλ’ κερία⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανθρώπ’ς	ανθρώπους
αποθάν’	πεθαίνει
απομέν’νε	απομένουν
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατά	αυτά
βούκαν	μπουκιά
γούλας	(ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού	gula
’δέν	τίποτα
κερία	κεριά	κηρός
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρεμαμένα	κρεμασμένα
κρού’ν	χτυπούν	κρούω
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
παίρ’νε	παίρνουν
ποδάρα̤	πόδια
σεΐρ’	θέαμα πρόσφορο για διασκέδαση (τερώ σεΐρ: κοιτώ κάτι παραμένοντας αμέτοχος)	seyir/seyr
στέκ’νε	στέκουν
στέκ’ς	στέκεσαι
τερούνε	κοιτούν
τουν	τους
φέρ’νε	φέρνουν
χ̌ι͜όνα̤	χιόνια
ψαλαφούνε	ζητούν, αιτούνται