Χριστέ μ’, τσιζίν σα κρίματα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Χριστέ μ’, τσ̌ιζίν σα κρίματα
σύρον και σ’ αμαρτίας
και στείλον μας αδά ση γην
τ’ εσά τα ευλοΐας

Ας σα ψηλά Εσύ ελέπ’ς
τη γης τα μαύρα χάλα̤,
τα δά̤κρα̤ και τα αίματα
και τη κοσμί’ τ’ εμπάλα̤

Μόνον Εσύ, Θεάνθρωπε
θα φέρτς δικαιοσύνην
Εσύ θα φέρτς ανάστασην,
Εσύ, Χριστέ μ’, κι ειρήνην

Μη στείλτς οργήν και άψιμον,
σ’χώρα, Θεέ μ’, τα ψ̌ήα
Σώσον αβούτο το λαό σ’
και την κληρονομία σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτο	αυτό
αδά	εδώ
αμαρτίας	(ον.πληθ., τα) αμαρτίες
άψιμον	φωτιά
δά̤κρα̤	δάκρυα
ελέπ’ς	βλέπεις
εμπάλα̤	μπαλώματα
εσά	δικά σου/σας
ευλοΐας	(πληθ. τα) ευλογίας, ευλογίες
κοσμί’	κόσμου
στείλον	(προστ.) στείλε
στείλτς	στέλνεις
σύρον	(προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε
σ’χώρα	(προστ.) συγχώρεσε
τσ̌ιζίν	γραμμή, αράδα	çizgi
φέρτς	φέρεις, φέρνεις
χάλα̤	χάλια, κατάντια	hal/ḥall
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα