Μανουσ̌άκι μ’

Χα! Ελάτεν σον παρχάρ’,
βοσ̌κίζ’ έναν παλληκάρ’
Παίζ’ γαβάλ’ και τραγωδεί,
για ένα σεβντάν πονεί

Κόρη, είσαι ζιμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’,
σα τσ̌αΐρι͜α μανουσ̌άκ’
Λύουμαι άμον κερίν
για τ’ εσέν θ’ εβγαίν’ η ψ̌η μ’

Η ρομάνα σο κρενίν
πάει κρύον νερόπον δίν’
Τα μαλλόπα/μαλλία τ’ς λούζ’, χτενίζ’
κι έναν ψ̌όπον τυρα̤ννίζ’

Κόρη, είσαι ζιμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’,
σα τσ̌αΐρι͜α μανουσ̌άκ’
Λύουμαι άμον κερίν
για τ’ εσέν θ’ εβγαίν’ η ψ̌η μ’

Και το παλληκάρ’ σουμών’
τη ρομάνα ανταμών’
Δί’ ατον νερόν και πίν’
τη σεβντάν αθέ νεβζήν’

Κόρη, είσαι ζιμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’,
σα τσ̌αΐρι͜α μανουσ̌άκ’
Λύουμαι άμον κερίν
για τ’ εσέν θ’ εβγαίν’ η ψ̌η μ’