Όραμα Ποντίων

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Του Πόντου τ’ άγια χώματα
τ’ ομμάτι͜α μ’ αραεύ’νε
Τρέχ’νε μαύρα τα δα̤κρόπα μ’,
μαντίλα̤ τσ̌ουρουεύ’νε

Μουγκρίζ’ η μαύρη θάλασσα,
κλαίν’ τα θαλασσοπούλι͜α
Κλαίνε ντ’ επεχωρίγανε
με τα ποντιοπούλι͜α

Σον Πόντον ένας αετός
ευτάει πολλά φωλέας
Γεννά τα αετόπουλα
σα ανταρτοφωλέας

Τρανύν’, ανδρών’ και γαλουκίζ’
όρκον ατά θα δίν’νε
Ο Πόντον όλον και το Καρς
τ’ εμέτερα θα είναι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανδρών’	ανδρώνει
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
ατά	αυτά
γαλουκίζ’	γαλουχεί
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
δίν’νε	δίνουν
εμέτερα	δικά μου/μας	ἡμέτερος
επεχωρίγανε	αποχωρίστηκαν
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
ομμάτι͜α	μάτια
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τρανύν’	μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει	τρανόω-ῶ
τρέχ’νε	τρέχουν
τσ̌ουρουεύ’νε	σαπίζουν κτ, αποσυνθέτουν κτ, φθείρουν κτ	çürümek
φωλέας	(ονομ.πληθ.) φωλιές, (γεν. ενικού) φωλιάς