Ντό εγέννανες με, μάνα;

Ντό εγέννανες με, μάνα,
κι έφερες με ση ζωήν;
Με τα τέρτι͜α και τα πόνι͜α
εφαρμακώθεν η ψ̌η μ’

Όντες έμ’νε σ’ εγκαλόπο σ’,
μανίτσα μ’, σην ψ̌ην τ’ εσόν,
’κ’ έξερα, μάνα μ’, τοι φίλους
και τον κόσμον τον κακόν

Μίαν ’φτάνε σε τον φίλον
κι απ’ οπίσ’ κατηγορούν
Θέλ’ν’ να βάλ’νε σε σο χώμαν,
μάνα μ’, ατείν’ ’κ’ επορούν