Άφ’ς τη μάνα σ’ και τον κύρη σ’

Τρώγω τον Θεό σ’, κορτσόπον,
εσύ ’σαι το γιαβρόπο μ’
Πίστεψον ντο λέγω σε!
Με το όνομα σ’ κοιμούμαι
σ’κούμαι ξαν εσέν θυμούμαι
Αχ! Ατόσον θέλω σε!

Άφ’ς τη μάνα σ’ και τον κύρη σ’
κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν
Ασ’ εσέν καλλίον, γιαβρί μ’,
σην καρδία μ’ ’δέν πα ’κ’ έν’

Η σεβτά σ’ θα τρώει το ψ̌όπο μ’,
έλα μετ’ εμέν, πουλόπο μ’,
η καρδία μ’ κρίμαν έν’
Αν ευτάς με παλαλούμαι
ρούζω σον κρεμόν σκοτούμαι
Νούντσον ντό θα λένε σε!

Άφ’ς τη μάνα σ’ και τον κύρη σ’
κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν
Ασ’ εσέν καλλίον, γιαβρί μ’,
σην καρδία μ’ ’δέν πα ’κ’ έν’

Τρώω την χαρά σ’, κορτσόπο μ’,
έλα έμπα σ’ οσπιτόπο μ’
Ανοιχτόν έν’ για τ’ εσέν
Σ’ όρωμα μ’ σο γιάνι μ’ είσαι,
ξημερών’ και πουδέν ’κ’ είσαι
κι εγώ αραεύω σε

Άφ’ς τη μάνα σ’ και τον κύρη σ’
κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν
Ασ’ εσέν καλλίον, γιαβρί μ’,
σην καρδία μ’ ’δέν πα ’κ’ έν’