Προβολή Τραγουδιού
Ποίος αγαπά ’κι κοιμάται |
Χορτοκόπι | Στα Μονοπάτια της ΜνήμηςΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ιωάννης Χαλκίδης
Όλον τη νύχταν λάσκουμαι, τραγωδώ και σ̌υρίζω [Αχ!] Σιμά σα ξημερώματα τ’ αρνόπο μ’ αγνεφίζω/εγνεφίζω Τη λαλία μ’ όντες ακούς τη νύχταν πώς κοιμάσαι; [Αχ!] ’Κι λες «γεργάνι μ’ άκλερον από ’πάν’ ι-μ’ να χάσαι»; Αποπέσ’ κέσ’ ας σην αυλή σ’ δι͜αβαίνω, αντιδι͜αβαίνω [Αχ!] ’Κι λες ας σο χατίρ’ν εθε οξ̌ωκά ν’ ας εβγαίνω;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγνεφίζω | ξυπνώ | ||
| άκλερον | άκληρο, φτωχό, δύστυχο, ταλαίπωρο | ||
| αντιδι͜αβαίνω | ξαναπερνώ, πηγαινοέρχομαι | ||
| αποπέσ’ | από μέσα | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γεργάνι | πάπλωμα | yorgan | |
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| εγνεφίζω | ξυπνώ | ||
| εθε | του/της | ||
| κέσ’ | εκεί μέσα, προς τα εκεί | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| όντες | όταν | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χάσαι | χάνεσαι | ||
| χατίρ’ν | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir |
