Ο Χάρον ’κι πεϊγνεύκεται

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Κωνσταντίνος Κοργιανίδης

Ο Χάρον ’κι πεᶥγ̆νεύκεται,
πουλόπο μ’, γεροντάδες
Κεμεντζ̌έτζήδες αραεύ’
να χορεύ’νε οι νυφάδες

Εκεί χαράντας γίν’ντανε,
καλούν κεμεντζ̌έτσ̌ήδες
Τη ζωήν που ’κ’ εχάρανε
κι αρ’ έσαν μερακλήδες

Εκεί η στράταν έναν έν’
νέ άκραν και νέ μέση
Εκεί που πάει ’κι κλώσ̌κεται
και γυρισμόν πα ’κ’ έχ̌ει

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη, αρχή
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
γίν’ντανε	γίνονται
έν’	είναι
έσαν	ήταν
εχάρανε	χάρηκαν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
νέ	ούτε	ne
νυφάδες	νύφες
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πεᶥγ̆νεύκεται	αρέσκεται, βρίσκει της αρεσκείας του	beğenmek
πουλόπο	πουλάκι
χαράντας	χαρές, γάμοι
χορεύ’νε	χορεύουν