Προβολή Τραγουδιού
Ο φέγγον όντες βασιλεύ’ |

Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Κωνσταντίνος Κοργιανίδης
Ο φέγγον όντες βασιλεύ’, η Πούλια σ̌ασ̌ιρεύει Ετότε άνθρωπον, πουλί μ’, αρχινά μασχαρεύει Όντες δακρύζω, δάκρυσον κι όντες γελώ πα -ν- γέλα Κι άμον ντο κρούγω σε -ν- ισ̌μάρ’ τη στράταν έπαρ’ κι έλα Χ̌αίρουμαι, ψ̌η μ’, όντες τερώ τ’ αγγελικόν το σώμα σ’ Για δος με έναν φίλεμαν ας σο γλυκύν το στόμα σ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
δος | δώσε | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
κρούγω | χτυπώ | κρούω | |
μασχαρεύει | αστειεύεται, διακωμωδεί | maskara/masḫara | |
όντες | όταν | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
σ̌ασ̌ιρεύει | σαστίζει, τα έχει χαμένα | şaşırmak | |
τερώ | κοιτώ | ||
φέγγον | φεγγάρι | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
ψ̌η | ψυχή |