.
.
Το παιδί του Πόντου

Ο Κοτζ̌αναστάσ’

Ο Κοτζ̌αναστάσ’
fullscreen
Άμον τον Κοτζ̌αναστάσ’
’κι θ’ ελέπ’ς όθεν κι αν πας
Έτονε σταυραετός
των προσφύγων ο θεός
σ’ έναν χ̌έρ’ είχ̌εν σταύρον
και σο άλλο το κανόν’

Ατός έτον λεοντάρ’,
τη Πάφρας το παλληκάρ’
Τον Πόντον απέσ’ σην ψ̌ην
είχεν σην ταραμονήν
Έτον για να γουρταρεύ’,
άμαχους να προστατεύ’

Την πατρίδαν ατ’ που χάν’
έχ̌’ αγιάτρευτον γεράν
«Με τα δόντι͜α σ’ να κρατείς,
τα χωράφι͜α σ’ και τη γη σ’
Τη σημαία σ’ κράτ’ σο χ̌έρ’
και με τ’ άλλον το μαχ̌αίρ’»
Λόγια τη Κοτζ̌αναστάσ’
να θυμάσαι όθεν πας
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ατόςαυτός
γεράνπληγή, τραύμα yara
γουρταρεύ’γλυτώνω/ει κτ/κπ από, διασώζω/ει kurtarmak
ελέπ’ςβλέπεις
έτονήταν
έτονεήταν
έχ̌’έχει
κανόν’φέρετρο
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κράτ’κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.)
κρατείςκρατάς
λεοντάρ’λιοντάρι
μαχ̌αίρ’μαχαίρι
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ταραμονήνταραχή
χ̌έρ’χέρι
χάν’χάνει, παύει να έχει, διώχνει
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ατόςαυτός
γεράνπληγή, τραύμα yara
γουρταρεύ’γλυτώνω/ει κτ/κπ από, διασώζω/ει kurtarmak
ελέπ’ςβλέπεις
έτονήταν
έτονεήταν
έχ̌’έχει
κανόν’φέρετρο
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κράτ’κράτα, βάστα, κάνε κράτει (προστ.)
κρατείςκρατάς
λεοντάρ’λιοντάρι
μαχ̌αίρ’μαχαίρι
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ταραμονήνταραχή
χ̌έρ’χέρι
χάν’χάνει, παύει να έχει, διώχνει
ψ̌ηνψυχή
Ο Κοτζ̌αναστάσ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost